Η γειτονιά της αγάπης

Στον κόσμο αυτό υπάρχει πάντα ένα άτομο
που περιμένει ένα άλλο, είτε στη μέση μιας ερήμου
είτε στη μέση μιας μεγάλης πόλης
Κι όταν οι δύο αυτοί άνθρωποι διασταυρώνονται
και οι ματιές τους σμίγουν,
το παρελθόν και το μέλλον χάνουν τη σημασία τους
και το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι εκέινη η στιγμή
μαζί με την απίστευτη βεβαιότητα ότι τα πάντα
κάτω από τον ήλιο είναι γραμμένα από το ίδιο
Χέρι
το Χέρι που αφυπνίζει την Αγάπη..."

PAULO COELHO

Βρες τον άνθρωπο που θα σε φωνάζει όμορφη αντί για γκόμενα....
Που θα σε ξανακαλεί στο τηλ όταν εσύ του το κλείνεις στα μούτρα...
Που θα παραμένει ξύπνιος μόνο για να σε κοιτάζει ενώ κοιμάσαι....
Και θα θελήσει να σου δείξει τον κόσμο όλο...
Είναι όντως υπέροχο να βρεις κάποιον να κατακτήσει το κορμί σου...
Το ζητούμενο όμως είναι να βρεις αυτόν που θα κυριεύσει την ψυχή σου...

Έτσι είναι η αγάπη που νιώθω για σένα,
που να ζητάς το νερό και να γίνομαι ωκεανός.
Να ζητάς τη φωτιά και να γίνομαι ηφαίστειο.
Να ζητάς τη σπίθα και να γίνομαι κεραυνός.
Να ζητάς τον αέρα και να γίνομαι τυφώνας.
Να σ' αγαπώ τόσο ώστε,
όταν εσύ πίνεις εγώ να ξεδιψώ.
Όταν εσύ τρως εγώ να χορταίνω.
Όταν εσύ ξαπλώνεις εγώ να ξεκουάζομαι.
Όταν εσύ κοιμάσαι εγώ να ονειρεύομαι
για μας.

πηγή Μ. Μαγιορκίνης (απόσπασμα)

Είναι κάποιες νύχτες, που δεν ξημερώνουν... γιατί, είναι κάποια όνειρα που στοιχειώνουν τα βράδια σου, αυτά που επέλεξες ν' αφήσεις μισά, θάβοντας τα θέλω σου με αλήθειες μισές, που ούτε κι αυτές τόλμησες να ξεστομίσεις...
Ξορκίζεις την αγάπη σου με την λογική και τα πρέπει... και ούτε σε ένα όνειρο δεν τ' αφήνεις να ζήσουν... κι εκείνα γίνονται εφιάλτης και ξαναγυρνούν πίσω σε σένα, να σου

Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου να κρατηθείς
και να μη πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να την φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιός είσαι ούτε ποιός πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ να σ' αγαπώ όπως είσαι και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τους φίλους μου και τις φίλες μου.
Δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος. Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες. Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο. Ευχαριστώ που είμαι.''

-Χόρχε Λουίς Μπόρχες-

Μια αγκαλιά σημαίνει : Δε με απειλείς. Δε φοβάμαι να σε πλησιάσω. Μπορώ να χαλαρώσω και να νιώσω άνετα. Νιώθω προστασία και κάποιος με καταλαβαίνει" Η παράδοση λέει, κάθε φορά που αγκαλιάζουμε κάποιον πρόθυμα, κερδίζουμε μια μέρα ζωής!

                                                                                                                          Paolo Coehlo

Δύσκολες ώρες περνάει η χώρα μας, δύσκολες και σκληρές ώρες περναμε και όλοι οι πολίτες...
Μερικοί συνάνθρωποί μας δε, ίσως υποφέρουν πολύ περισσότερο από κάποιους άλλους... Οικογένειες βρίσκονται ξαφνικά στο δρόμο, ανήμπορες να πληρώσουν τα ενοίκια των σπιτιών τους, γονείς αδυνατούν να παρέχουν πλέον στα παιδιά τους τη μόρφωσή τους αλλά ακόμα  και το φαγητό τους, νέα παιδιά αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας και αδυνατούν να βρουν δουλειά, συνταξιούχοι έχουν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης και δεν μπορούν πλέον ούτε καν τα φάρμακά τους να προμηθευτούν... Απελπισία γεμίζει η ψυχή των συνανθρώπων μας.... Όμως από κάπου πρέπει να κρατηθούμε, για να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τη δίνη αυτή των καιρών... Μπορεί να είμαστε απογοητευμένοι, μπορεί να νοιώθουμε προδομένοι, μπορεί να νοιώθουμε ανήμποροι... όμως δεν πρέπει επ' ουδενί να χάσουμε την ελπίδα μας... δεν πρέπει επ' ουδενί να σταματήσουμε να κάνουμε όνειρα...
Εμείς οι έλληνες είμαστε άνθρωποι με κότσια, με φιλότιμο, με μπέσα και ποτέ δεν το βάζαμε κάτω στα δύσκολα... άλλωστε μετά την καταιγίδα πάντα έρχεται η γαλήνη... υπομονή χρειάζεται μέχρι να περάσει.... αυτό που πρέπει να  κάνουμε είναι όσο μπορούμε, και με όποιον τρόπο μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, να συμπαραστεκόμαστε σε αυτούς που είναι πιο δύσκολα από μας, έστω και ηθικά αν όχι υλικά... Ακόμη  και ένας καλός λόγος, μερικές φορές είναι βάλσαμο στην ψυχή κάποιου που υποφέρει...
Ας βάλουμε στην άκρη και ας απομονώσουμε αυτούς που κοιτάνε να εκμεταλλευτούν την κατάσταση του κόσμου, πάντα άλλωστε θα υπάρχουν κι αυτοί, και ας κοιτάξουμε εμείς τι θα κάνουμε, όσο μπορούμε ο καθένας να βάλουμε ένα λιθαράκι για να φτιάξουμε πάλι αυτή τη χώρα, να ξεκινήσουμε από την αρχή...
Μέχρι τότε ας βοήθησουμε ο ένας τον άλλον, ας συμπαρασταθούμε στους δικούς μας, στους φίλους μας, αλλά και όποιον έχει ανάγκη την βοήθεια μας, αυτό άλλωστε θα πει "φιλότιμο" και αυτή η λέξη δεν υπάρχει σε κανένα άλλο λεξιλόγιο, παρά μόνο στο ελληνικό....
Εμείς θα είμαστε εδώ, οι φίλοι σας, οι γείτονές σας, οι δικοί σας άνθρωποι, να μας λέτε ότι σας συμβαίνει, ότι σας πονάει, ότι σας βασανίζει... να μιλήσουμε, να το συζητήσουμε, να σας συμπαρασταθούμε και να μας συμπαρασταθείτε....
καλή αρχή λοιπόν για όλους μας.... ας πάρουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον....